Tελευταία στολίσματα...

Συχνα  μπαίνω στα σπιτάκια σας  και  θαυμάζω ,αλλά και ταυτόχρονα  'ζηλεύω'  τα δημιουργήματά σας! Ελπίζω να μη σας πειράζει που παίρνω ιδέες από σας και τις υλοποιώ και εγώ η πτωχή,ταπεινή και καταφρονεμένη αντιγραφευς;;;
Εφτιαξα λοιπόν :στολιδάκια  από πουρέ μηλου ,κανέλλα ,γαρύφαλλο και ατλακόλ που το είδα εδώ αλλά και εδώ.Ακόμη στεγνώνουν,αλλά έχει μοσχομυρίσει όλο το σαλόνι!

 Εβαλα και γκλιτερ ,δυστυχώς σε μπλε χρωμα!Τι να κάνω, αυτό είχα!Φέτος έχει πέσει πολλή περικοπη στα έσοδά μας και άρα και στα έξοδα μας,όπως και σε όλον τον κόσμο βέβαια!

Δεντράκια από περιοδικά που τα είδα εδώ και επίσης και εδώ.
 Κάτω βλέπετε τα δικά μου πάλι με μπλε γκλίτερ και με γιρλάντα το δεύτερο :

 Και οι μπαλίτσες είναι από διαφημιστικά φυλλάδια τσαλακωμένα σε μπάλες ,τυλιγμένες οι 2 με χρυσόχαρτο και από πάνω τους κολλημενη  με σιλικόνη γιρλάντα και η άλλη μπαλίτσα -μη γελάσετε-τυλιγμένη με σύρμα για τα πιάτα!ΜΗ ΓΕΛΑΤΕ !!!

Αυτά  τα τελευταία εκανα και εγω από στολισμό ,άντε για το καλό...
Γλυκά δεν έκανα φέτος ,όχι για κανένα άλλο λόγο ,αφού δεν τα τρώει ο αντρας μου και πάντα καταλήγουν στη δική μου κοιλιά!!!Αρα δε φτιάχνω!Eεε  εντάξει αν έρθει κανείς,σίγουρα θα φτιάξω κάτι ,αλλά πάντως σε πολύ μικρή ποσότητα.
Διαβαστε αν θέλετε  αυτό  το κείμενο που παραθέτω παρακάτω,εμένα με εκφράζει πολύ!
Εύχομαι Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους με την ευχή ο Χριστός φέτος να γεννηθεί στις καρδιές όλων μας και γλυκά να τη ζεστάνει!Σας φιλώ όλους και όλες !

Χριστούγεννα

Πῶς νὰ γράψη κανεὶς γιὰ τὴν ἐνσάρκωση τοῦ Θεοῦ ; Ὅταν ὁ ἀγαπητὸς κ. Ἀνδρέας Σταλίδης μοῦ ἐζήτησε τὴν ἁγιογραφία ποῦ συνοδεύει τὴν θεματικὴ ἀνανέωση τοῦ περιοδικοῦ μας, τρέχοντος μηνὸς Δεκεμβρίου, βρέθηκα σὲ μία μεγάλη ἀπορία. Τί νὰ γράψω ; Τί νὰ γράψω ποὺ νὰ μιλάει σήμερα, στὸν μοναχικὸ ἄνθρωπο τῆς μετανεωτερικῆς σκοτεινῆς ἐποχῆς μας, τὸν ἔρημο καὶ περιορισμένο στὸ στενὸ φέρετρο τῶν «ἀτομικῶν δικαιωμάτων» καὶ τῆς νεοταξικῆς ἀνθρωπολογίας ;

Ἐσίγησαν οἱ ἀρχαῖες ἱστορίες. Τὰ σύμβολά τους καταρρακώθηκαν, ἔμειναν ἀνεξήγητοι γρίφοι. Καὶ ἡ φάτνη τοῦ μυστηρίου τῆς ἐνανθρωπίσεως τοῦ Θεοῦ, μεταμορφώθηκε σ΄ἕνα φρικτὸ σπήλαιο, φιαγμένο ἀπὸ φελιζόλ, νὰ στολίζη τὶς κεντρικὲς πλατεῖες τῶν δήμων.

Ἄνοιξα βιβλία καὶ ξαναδιάβασα, φιλοσοφικὲς καὶ θεολογικὲς πραγματεῖες, σχετικὲς μὲ τὴν γέννησι τοῦ Κυρίου, τὸ νόημα τῆς ἐνανθρωπίσεως, τὴν σημασία τοῦ γεγονότος γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν ἐπὶ τῆς γῆς ἱστορία του. Κι ἀκόμα, διάβασα ἕνα σωρὸ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ σήμερα εἶναι τόσο τῆς μόδας, μαγικὲς ἱστορίες γενικῆς χρήσεως, ποῦ ἀποκλείουν τὸν Χριστὸ καὶ ἀφήνουν μόνο τὴν Φάτνη καὶ τὰ ἄλογα, γιὰ νὰ μᾶς μιλήσουν ὑποκριτικὰ γιὰ τὴν γενική, ἀφηρημένη ἀγάπη πρὸς τὰ ζῶα, τὴν ὡραιότητα τῆς μετρημένης κατανάλωσης καὶ τὰ λοιπὰ φληναφήματα τῆς νέας ἐποχῆς.

Ζῶ στὸ σκοτάδι, ὅπως οἱ περισσότεροι , ἕνας μηχανικὸς ἄνθρωπος, μονάχος κι ἀπελπισμένος. Ἂν καὶ γνωρίζω, νοιώθω, αἰσθάνομαι τὰ σπουδαία καὶ τὰ μεγάλα, δὲν μὲ γεμίζουν. Δὲν ἀποζητῶ τὰ νοήματα καὶ τὶς σημασίες, καὶ τὶς βαθυστόχαστες ἀναλύσεις τῶν ἱστορικῶν γεγονότων. Γιατὶ κανένα βάρος δὲν προσθέτουν αὐτὰ στὸ φτερὸ τῆς ζωῆς μου.

Τὸ μόνο ποὺ ζητῶ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, τὸ πρόσωπο Του. Ζητῶ τὴν παρουσία Του στὴν ζωή μου. Ζητῶ νὰ γεμίσω Χριστό, νὰ γίνη ὁ Χριστὸς τὸ νόημα καὶ ἡ σημασία.

Ζητῶ νὰ πλησιάσω τὴν φάτνη, σὰν ὁ τελευταῖος βοσκός, νὰ προσκυνήσω τὸν Κύριο καὶ μαζί του νὰ Ἀναστηθῶ.

Ἁγιογραφία, Χριστούγεννα
Ἀνδρέας Φαρμάκης