Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Ανακύκλωση και άλλων κουτιών και μαξιλαράκια για καρφίτσες...

 Θέλω πόσες μέρες να κάνω αυτή την ανάρτηση και δε βρίσκω χρόνο. Τελικά έκατσα απόψε,δεν άντεξα,  γιατί ήθελα  να σας δείξω κάποια πραγματάκια που φτιάχνω εδώ και 4 μέρες ,χαμός στο σαλόνι ,με έπιανε κατά διαστήματα βήχας από τις αναθυμιάσεις των χρωμάτων  και κυρίως του λούστρου ,ελπίζω να είναι παροδικό και να μη μου αφήσει κάτι μόνιμο στο λαιμό! 

Λοιπόν τυχαία έπεσα σε αυτό το βίντεο από το you tube

και μου έδωσε τέτοια ώθηση ,αν και δεν κατάλαβα γρι από όσα έλεγε η κυρία !!!
Ούτε ακολούθησα όσα έδειχνε ,απλά με  ό,τι είχα  προσπάθησα να αποδώσω αυτό που έβλεπα.
Πήρα  2 κουτάκια από ρολόγια  κρατημένα από πόσους αιώνες και τα μετέτρεψα !Σε τι; Θα δείτε σε λίγο!
Κόλλησα πάνω στο καπάκι των κουτιών διάφορα είδη ραπτικής, μικρά ψαλιδάκια, κουμπιά, παραμάνες κ.ά. και έβαψα με ακριλικά τις επιφάνειες - και έπειτα ,αφού στέγνωσαν ,με ένα κομμάτι από σφουγγάρι περνούσα ταμποναριστά  το χρώμα πάνω στις επιφάνειες, δίνοντας την όψη του παλιού. Τέλος πέρασα με λούστρο για να σταθεροποιηθούν τα χρώματα.
Δεν ξέρω αν τα κατάφερα να μοιάζουν με όψη παλαιού ,όπως  της κυρίας ,αλλά εμένα μου άρεσε το αποτέλεσμα και χάρηκα που τα κουτιά μου αξιοποιήθηκαν και δεν τα πέταξα, αν και το σκεφτόμουν .

 Να δειτε, εδώ το ένα κουτί είναι βαμμένο με το σκούρο χρώμα :



 Και μετά με το ανοιχτό χρώμα του, ανάποδα το φωτογράφησα,αλλά δεν πειράζει,εεε;

Το εσωτερικό του:

Και το άλλο κουτάκι:


 Μετά πήρα 2 καπάκια από μπουκάλι νερού και ελαιολάδου ,άνοιξα στο καθένα από μια τρύπα στο κέντρο και πέρασα ένα λαστιχάκι.
Μετά έφτιαξα δυο μαξιλαράκια από υαλοβάμβακα και τα τύλιξα  με υφασμα ,δημιουργώντας δύο στρόγγυλα σφουγγαράκια και με θερμόκολλα τα κόλλησα στα καπάκια .Από πάνω κολλησα επίσης στο ένα κομματάκι από υφασμα με πούλιες ,ενω γύρω από το καπάκι κόλλησα λίγη τρέσα  στο ένα και στο άλλο λίγη κορδέλα.
Δεν ξέρω πως λέγεται στη γλώσσα μοδιστρικής ,νομιζω πελότα για καρφίτσες.
Στο πρώτο διακρίνεται το λαστιχάκι ,μέσα από το οποίο περνάμε το δάκτυλό μας και το στερεώνουμε ,όταν εργαζόμαστε με τα ραπτικά μας.Την ιδέα την είχα δει παλιά σε ένα ξένο σάιτ, αλλά δε θυμάμαι που.Είχα χαρίσει σε μοδίστρα μάλιστα ένα και είχε πετάξει από τη χαρά της!!!Δεν περίμενα να της αρέσει τόσο πολύ!!!

 Τέλος ,σας δείχνω και το σοκολατένιο ρυζογαλάκι που έφτιαξα σήμερα και πήρα  πολύ καλές κριτικές !!!

 Η συνταγή του είναι  από το  http://www.chocosplash.gr  εδώ  .Τα αντιγράφω και εδώ για ευκολία:

Υλικά:
1,5 λίτρο φρέσκο γάλα
1 κούπα ρύζι γλασέ
½ κούπα ζάχαρη
1 βανίλια
1κουταλιά κορν φλάουερ
2 κουταλιές βούτυρο
200γρ κουβερτούρα
Καλλιτεχνική Διαδικασία
Πλένουμε το ρύζι και το βάζουμε να βράσει με μια κούπα νερό.
Μόλις απορροφήσει όλο το νερό προσθέτουμε το γάλα, τη ζάχαρη, το κορν φλάουερ και τη βανίλια και τα αφήνουμε να βράσουν σε σιγανή φωτιά ανακατεύοντας συχνά.
Όταν βράσει το ρύζι και πήξει το μίγμα αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε την κουβερτούρα σε κομμάτια και το βούτυρο. Μοιράζουμε το ρυζόγαλο σε μπολ και τα αφήνουμε για μερικές ώρες στο ψυγείο να κρυώσουν.


 Απλά εγώ το σέρβιρα με τριμμένη κουβερτούρα από πάνω και επίσης ένα μυστικό στο ρυζόγαλο είναι να βάζεις και λίγο αλατι όταν βράζει,του ταιριάζει πάρα πολύ!!!


Αυτά για σήμερα ,σύντομα θα δείξω και άλλα πραγματάκια που έφτιαξα ,αλλά δεν πρόλαβα να σας δείξω απόψε.
Ευχαριστώ πολύ  που με επισκέπτεστε  στο μπλογκόσπιτάκι μου ,μου δίνετε πολλή χαρά  με τα σχόλιά σας!!!
Να περάσετε όμορφα το τριήμερο!!!
Και σας εύχομαι καλή Σαρακοστή ,καλή νηστεία και καλό αγώνα!!!


Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Βραβεία ...αγάπης

  Λίγο συναχωμένη είμαι πάλι  αυτον τον καιρό,αλλά θα μου περάσει.Στεναχωριέμαι και με όσα γίνονται στην Αθήνα ...Τελοσπάντων.Η τηλεόραση είναι κλειστή εδώ και 3-4 βδομάδες.Ενημερωνομαστε μόνο από ιντερνετ, αν και αυτό πιστεύω ως ενα βαθμό λογοκρίνεται και δε μπορεί να  εκφράζει ελεύθερα κανείς τη γνώμη του.Στο you tube αν θες να δεις κανένα βιντεάκι από τη χθεσινή συγκέντρωση (περίπου 1 εκατομμύρι κόσμος,είπε το BBC) λίγα έχει και από αυτά δε μπορείς να βγάλεις πολλά συμπεράσματα. Τελοσπάντων..

Τωρα βρήκα χρόνο και οπότε, λέω,ας κάτσω να δω  τα βραβειάκια που μου χάρισαν κάποιες φίλες.

Πρώτα η Φαίδρα και έπειτα η Μάγια μου έδωσαν αυτό το βραβειάκι,δεν ξέρω κατά πόσο μου αξιζει το βραβείο της δημιουργικού μπλογκ ,καθ'ότι υπάρχουν και άλλα καλύτερα μπλογκς από το δικό μου,αλλά το αποδέχομαι για χάρη τους που με τίμησαν !

Φαίδρα μου  σ' ευχαριστώ!!!Μάγια μου επίσης σ'ευχαριστώ πολύ!!!

Αλλά δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα ,το βραβείο συνοδεύεται από παιχνιδι .Αμ τι νομίζατε, έτσι απλά τα παίρνουμε τα βραβεία!!!



Αρχίζω λοιπόν:


1. Name your favourite song: 
Ολα τα παραδοσιακά .Αυτόν τον καιρό μου έχει κολλήσει η Βράκα !



Δε μπορώ να σας πω πόσο ευφραίνομαι όταν το ακούω!!!


 2. Name your favourite dessert: Το έχουμε πει :Καζάν Ντιπί

3. What ticks me off: Η κακία και το κουτσομπολιό. 


4. When i'm upset:Κάνω προσευχή να με βοηθήσει η Παναγιά να μη ξεφύγω και αφηνιάσω!!
 
5. What's your favourite pet: σκυλάκια ,γατάκια,όλα μωρέ καλά είναι εκτός από τα εντομάκια...ξέρετε κατσαρίδες κλπ .Δηλαδή και αυτά  είναι καλά ,αλλά εγώ δεν τα μπορώ...

6. Black or white: Πότε το ένα ,πότε το άλλο.

7. Biggest fear: Εχω πολλούς...
 
8. Everyday attitude: Κάθε ανατολή και ελπίδα ,κάθε δύση και ανάμνηση.


9. What is perfection: Ο Θεός.


10.Guilty pleasure: Φαγητό


Οι  4 πρώτες σκέψεις  που μου έρχονται στο μυαλό είναι:
1.Να μην ξεχνάω να χαίρομαι τη ζωή και να μην τη σπαταλάω σε υπερευαισθησίες και χαζές στεναχώριες.
2.Να μην τεμπελιάζω,να αξιοποιώ την κάθε στιγμή.
3. Να ξεκουράζομαι όμως,λίγος μεσημεριανός ύπνος κάνει καλό.
4.Να αγαπάω όλους τους ανθρώπους ,άσχετα πως μου φέρονται εκείνοι και να μην κρατάω κακία.

Η καλή μου Μάγια ,τωρα πρόσεξα πως μου έδωσε και άλλο ένα βραβείο!!!



 Σ' ευχαριστώ και πάλι Μάγια μου !!!

Σειρα έχει η ανεπανάληπτη  Ρένα  ,η οποία μου χάρισε το παρακάτω  βραβείο :
 Ρένα μου σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!!!

Είναι πάλι βραβείο με συνοδεία μουσικής αυτή τη φορά ,να σας γράψω 5 τραγουδια που αγαπάω:
 1.Ενα χειμωνιατικο πρωί -Ελένη Βιτάλη (από τις αντιπροσωπευτικότερες γυναικείες φωνές της χώρας μας):

2.Φεύγω-Ορφέας Περίδης(τραγουδοποιός που σε μαγεύει και σε ταξιδεύει με τη φωνή του,τη μουσική του αλλά και με τούς στίχους του)
3.Αχ!Ελλάδα σ'αγαπώ-Νίκος Παπάζογλου(η φωνάραααα στα εντεχνο-λα'ι'κά ,τέτοιο λυγμό και τσάκισμα δεν βγάζει άλλος)




Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Απλότητα ,μια σπάνια αρετή...


Αυτές τις μέρες έχουμε πολύ κρύο εδώ στην Κρήτη, βέβαια δεν είναι όπως στα βόρεια  που κάνει ψοφόκρυο, αλλά μου αρέσει αυτό τον καιρό να κάθομαι  στο σπίτι  και να σκαρώνω όλο και κατιτί . Ζηλεύω λίγο που δεν έχουμε χιόνια ,αλλά απ ’την άλλη αν χιόνιζε και έπεφτε κι άλλο η θερμοκρασία θα είχαμε ένα θεματάκι με τη θέρμανση που δε θα επαρκούσε και θα έπρεπε να προβούμε σε αγορά άλλου θερμαντικού σώματος και πού λεφτά για έξοδα…
Επίσης ζηλεύω λίγο που δεν έχουμε τζάκι ,ή έστω ξυλόσομπα με  άνοιγμα μπροστά που σου επιτρέπει να βλέπεις τη φωτιά ,όπως είδα πρόσφατα σε μιας φίλης μας το σπίτι.Οχι λόγω μόδας και glamorous κατάστασης ,αλλά λόγω απλότητας ,εξάλλου είναι η φωτιά είναι η πιο πρωτόγονη μορφή θέρμανσης, έτσι δεν είναι; Αλλά  τουλάχιστον χαίρομαι που τα έχουν άλλοι άνθρωποι και έτσι  έχουν κάτι ακόμη για να χαίρονται, γιατί διαπιστώνω πως σήμερα πολύ δύσκολα βρίσκεις άνθρωπο που να χαίρεται με όσα καλά έχει και να δοξάζει το Θεό γι’ αυτά..
Ολο ο άνθρωπος  επιθυμεί περισσότερα… (Ισως σαν χώρα αυτό μας ‘έφαγε’…Δεν ξέρω ,αυτή είναι μια δική μου ερμηνεία.) .
Δε λέω πως εγώ έχω ξεφύγει από αυτή την ‘αρρώστεια’ .Απεναντίας, και εγώ πάσχω από αυτό. Προσπαθώ έστω στο πίσω μέρος του μυαλού μου να θυμάμαι ότι ο εν ολίγοις αναπαυόμενος άνθρωπος είναι ο πραγματικά πλούσιος . 
Τελοσπάντων ,αυτό τον καιρό κάτι τέτοια σκέφτομαι και ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας. Δεν πειράζει αν δε συμφωνείτε κάποιοι …Ολες οι απόψεις είναι σεβαστές...

Σημερα τι σήμερα δηλαδή, λίγο πριν αρχίσω αυτή την ανάρτηση έπεσε στα χέρια μου το απομεινάρι από μια κορδέλα,είπα να το πετάξω γιατί σαν πολλά σκουπίδια έχω μαζέψει ,αλλά  θυμήθηκα την Μαριάννα που είχε κρατήσει το δικό της  και έφτιαξε ρεσώ κεράκι.Εμένα ήταν διαφορετικό το απομειναρι και δεν έκανε για ρεσώ γιατί μέσα είχε χωρίσματα :


Του έβγαλα τυχαία  το πάνω χάρτινο  μέρος,ουτε ήξερα ότι αποσπώνται τα κομμάτια του.Και το τοποθέτησα από την κάτω πλευρά του μαζί με το άλλο χαρτονάκι.Τα κόλλησα κιόλας ,αν και δε χρειαζόταν.

Γύρω-γυρω κολλησα με ατλακόλ ένα χαρτι περιτυλίγματος και έτοιμο!


Θα μου πείτε τι είναι;Χε χε χε!Δε θα περιμένω τις απαντήσεις σας!Είναι μικρό σταντ για φλασάκια,καρτούλες κινητου που συνήθως χάνω και δεν ξέρω που βρίσκονται,αλλά και για  ό,τι άλλο μικροπραγματάκι  σκεφτείτε.Οριστε:

Τις προηγούμενες μέρες ξεδιαλέγοντας κάποια πράγματα βρήκα 2 παλιά ρολόγια που είχα φτιάξει  από χαρτοσακουλάκι δωρου και από θήκη ρολογιού χειρός.Είπα να σας τα δείξω για να πάρετε μια ιδέα.
Δεν έχει κανένα φοβερό κόπο για να γίνει.Απλά χρειάζεται  να έχετε τους μηχανισμούς από ρολογάκια.Εγώ είχα  2 ρολόγια από βάπτιση .
Στη χαρτοσακουλίτσα,ανοίγετε μια τρυπούλα και βάζετε το μηχανισμό με patafix ,που είναι σαν πλαστελίνη για να στερεώνεις αφίσες στους τοίχους κλπ..
Σας δείχνω την πίσω πλευρά που δε διαφέρει από την μπροστινή.'Οπως βλέπετε είναι μια απλή ,μικρή σακούλα δώρου.Είναι ασημί το χρώμα της σακούλας .'Εβγαλα καμιά δεκαριά φωτογραφίες μέχρι να βρω μία που να είναι της προκοπής.Το μόνο που έκανα, επειδή δεν ξεχώριζαν οι δείκτες ,ήταν να τους βάψω με διορθωτικό.




















Η θήκη από  ρολόι  χειρός ήταν πιο δύσκολη υπόθεση, γιατί ενώ μοιάζει να  είναι από χαρτί ,από κάτω από το χαρτί υπάρχει και πλαστικό το οποίο θυμάμαι με δυσκόλεψε να το ανοίξω με μαχαίρι γιατί δεν είχα κανένα εργαλείο και δυστυχως χάλασε το μπροστινό του τμήμα και οπότε το κάλυψα με το χαρτί του ρολογιού  από το οποίο απέσπασα το μηχανισμό .Εδώ το βλέπετε την πίσω πλευρά και με σβησμένο το λογότυπο,έτσι ήταν και η άλλη μεριά  πριν τη μετατροπή.


 Και εδώ από την άλλη πλευρά με το ρολόι πια:


Γέρνει  λιγο το καημένο εξαιτίας μου ...Είπαμε το φωτογραφικό χάρισμα δεν το κατέχω!!!

Ενώ μ’αρέσει ,το λυπάμαι λίγο που δεν είναι ,όπως το είχα αρχικά σκεφτεί δηλαδή χωρίς το λευκό χαρτί.Είπα να μην του χαλάσω και την πίσω πλευρά και έμεινε έτσι,όπως το βλέπετε .Δεν πειράζει όμως και οι αποτυχίες μες τη ζωή είναι ,από τα λάθη μας μαθαίνουμε …Ετσι δεν είναι;
Σας φιλώ γλυκά...